1. Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego / ACL /
 2. Endoprotezoplastyka stawu biodrowego   Coxartroza
 3. Dyskopatia kręgosłupa , rwa kulszowa, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa
 4. Nawykowe zwichnięcie barku, rekonstrukcja stożka rotatorów, bark zamrożony, zespół bolesnego barku,  uszkodzenie SLAP, operacja Bankarta

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego / ACL /
  Wiadomości podstawowe  ,anatomia , funkcja, rehabilitacja

   
W czasach gdy zwiększa się ilość osób uprawiających  sport (zawodowo lub rekreacyjnie ) urazowe uszkodzenie więzadeł stawu kolanowego staje się coraz częstsze. Duża urazowość stawu kolanowego jest warunkowana jego budową anatomiczną . Za stabilność stawu odpowiadają trzy elementy : powierzchnie stawowe, aparat więzadłowy (stabilizatory bierne) oraz mięśnie (stabilizatory czynne). Najczęściej uszkadzaną strukturą jest więzadło krzyżowe przednie (anterior  cruciatum ligamentum  -ACL)

Więzadło krzyżowe przednie wraz z więzadłem krzyżowym tylnym łączą dalszy koniec kości udowej z bliższym końcem kości piszczelowej tworząc ,leżącą w płaszczyźnie strzałkowej, przegrodę wewnątrzstawową . Więzadło krzyżowe przednie( ACL) ma kształt powrózka

 Funkcją więzadła jest hamowanie przemieszczania się piszczeli do przodu w stosunku do kości udowej. Więzadło krzyżowe przednie przejmuje do 86% sił działających na staw kolanowy podczas urazu .

Uszkodzenie wiązadeł kolana następuje najczęściej w mechanizmie rotacji z nadmierną siłą ,często przy ustabilizowanej stopie  lub z mechanizmu bezpośredniego ( boczne uderzenie /kopniecie ).

Uraz powoduje najczęściej złożone uszkodzenie struktur kolana i jest to najczęściej jednoczesne uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego, więzadła pobocznego przyśrodkowego i łękotki przyśrodkowej.

Brak  więzadła krzyżowego przedniego zaburza kinematykę stawu kolanowego , zaczynają powstawać zmiany degeneracyjne powierzchni stawowych i aparatu więzadłowego, prowadzące do zaniku funkcji i bólu ,kończące się w dalszym horyzoncie czasowym protezą stawu kolanowego.

Najskuteczniejszym leczeniem jest rekonstrukcja chirurgiczna zerwanego więzadła.

Po operacji konieczna jest rehabilitacja ,odzyskanie zakresu ruchu i odbudowa siły mięśniowej zabezpieczająca operowane więzadło przed ponownym uszkodzeniem . Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL trwa do 12 tygodni.

Zachowawcze leczenie uszkodzonego  więzadła krzyżowego przedniego jest możliwe , ale jego skuteczność jest znacznie mniejsza.

 Endoprotezoplastyka stawu biodrowego   Coxartroza

Zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego – rehabilitacja

Endoprotaza stawu biodrowego zastępuje zmienione chorobowo powierzchnie stawu , likwiduje ból  i przywraca zakres ruchu .Po zabiegu chirurgicznym konieczna jest rehabilitacja przyłóżkowa pacjenta w skład której wchodzą ćwiczenia izometryczne , przeciwzakrzepowe, pionizacja z odciążaniem operowanej kończyny, nauka  chodzenia o kulach, .

Drugi etap to ćwiczenia likwidujące przykurcze st biodrowego i ćwiczenia przywracające siłę mięśni prostowników i odwodzicieli kończyny dolnej, zabezpieczają one protezę przed zwichnięciem i uszkodzeniem i są gwarantem długiej żywotności mechanicznej protezy.

             W pierwszym  stadium choroby przy niewielkich bólach i zmianach na powierzchni chrząstek stawowych można prowadzić rehabilitację opóźniającą postęp coxartrozy.

Ćwiczenia przedoperacyjne odbywają się w odciążeniu  ,są to ćwiczenia wzmacniające mięśnie prostowniki i odwodziciele stawu biodrowego ,oraz ćwiczenia zapobiegające narastaniu przykurczów.

W  zaawansowanej coxartrozie(3/4 stopień ) możliwe są już tylko ćwiczenia izometryczne i ewentualnie fizykoterapia przeciwbólowa.

Prawidłowy proces leczenia (zabieg operacyjny i rehabilitacja) dają możliwość bezbólowego poruszania się  powrotu do aktywności zawodowej i społecznej

 Dyskopatia kręgosłupa , rwa kulszowa, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa

Nagły ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa dotyka najczęściej ludzi  w3-4 dekadzie życia.

Pacjenci wiążą go najczęściej z nagłym ruchem w skłonie ,skrętoskłonie przy próbie dźwignięcia ciężaru z podłoża.Do powstawania dyskopatii predestynuje niska aktywność fizyczna , nadwaga ,osłabienie mięśni brzucha  długotrwała praca w pozycjach wymuszonych

Objawy  : ból okolicy lędźwiowej kręgosłupa , ból promieniujący do pośladków i kończyny dolnej , uczucie mrowienia, pieczenia w okolicy krzyżowej, pośladków i powierzchni bocznej ud.

W 90% przypadków możliwe jest leczenie zachowawcze :kinezyterapia ( czyli ćwiczenia przywracające statykę kręgosłupa , techniki manualne( met Kaltenborna,met Mc Kenziego , met PNF,)rozciąganie mięśni grzbietu , wzmacnianie mięśni brzucha), fizykoterapia i farmakologia

Podstawą są ćwiczenia rozciągające które powodują powrót krążka między dyskowego w położenie Anatomiczne

Nawykowe zwichnięcie barku, rekonstrukcja stożka rotatorów, bark zamrożony, zespół bolesnego barku ,uszkodzenie SLAP, operacja Bankarta

Silne bóle okolicy stawu barkowego ,jeżeli nie powstały nagle na tle urazowym , świadczą najczęściej o długotrwałej chorobie której końcowym efektem jest zanik funkcji stawu barkowego a konsekwencji unieruchomienie kończyny górnej .Najłatwiej akceptowalną przez chorego sposobem leczenia jest leczenie zachowawcze czyli ćwiczenia +fizykoterapia i leki przeciwbólowe.

Leczenie operacyjne najczęściej skuteczne ,z niewielkim ryzykiem okołooperacyjnym ,wiąże się z pobytem w szpitalu ,często unieruchomieniem w opatrunku gipsowym, oraz długotrwałą rehabilitacją w specjalistycznym ośrodku.

W obu tych metodach  przy usprawnianiu niezbędne są ćwiczenia indywidualne fizykoterapeuty z pacjentem.